poems

"Kocham Cię Życie" 13/12/19

click here [song]

Jak miałabym udowodnić całemu światu

To nie manifest, nie hymn, nie serca bicie

Pokochałam to zło ucieleśnione w moim małym sercu

Jeśli je pokochasz mądrze

Diabeł to tylko wytwór ludzkiej wyobraźni

Potrzebujesz więcej ciepła, więcej życia i spokoju

Napełnić się duchem i rozbłyszczeć w zbitym szkle tej ręki

Będziesz już wiedzieć, żyjesz tu już po wieki

Całe miasto, zielone łąki, rozgwizdane wiatry i szumiące morze

Lecące ptaki, kołyszące drzewa i dźwięk grającej kołysanki

I tylko zamknąć oczy nad krawędzią przepaści

I dotknąć nieba ręką, dotykać chmury delikatne

Złapać Księżyc w dłoni, promień Słońca wśród linii

Iść między Życiem i Śmiercią, musisz biegnąć i żyć!

Owinąć się w podmuchu lecących orfanów akacji

Idźże człowiecze, nie możesz się tak zamknąć

Tu ktoś czeka przy zachodzie, by pokochać Cię naprawdę

Nie możesz puścić się, poddać się krawędziom

Ktoś wyśpiewał Ci miłości grane przed ołtarzem

Jeśli puścisz, zginiesz tutaj na dnie

A ktoś potrzebuje Cię na zawsze...

Trójka buław

„Luna z okien zagląda”

 click here [song]

Świecisz tak jasno wśród życia ciemności

W ostatnim blasku Słońca minionego lat temu

Stajesz się matką, wyrocznią, królową bezkresu

I tylko do Ciebie poeci zwracają się w marnotrawności

Stałaś się źródłem romantyzmu i najgorszej agonii

Istotą uczuciowości, kiedy otwierasz komuś głęboko oczy

I nie ma, nie ma już wokół żadnej ciemności

Wśród wszechobecnej śmierci odnajdujesz istoty

Najlepiej płacze się z Tobą i tylko przy Tobie umiera

Bo jesteś tak samo smutna, samotna i lękliwa

To Ciebie opisywali, aż płakały głosy w oddali

Z niewiedzy ludzie wyrywali sobie odłam duchowości

I kiedyś przepadniesz, beztrosko przepadniesz

Bo kochałaś Ziemię i z nią zjednoczyłaś się na zawsze

Lecz ludzie, istoty, którym oświetlałaś nocą ołtarze

Przyjdą ze swoim bałaganem, zabiją i upadniesz

Stracisz to wszystko jak ludzie swą miłość

Bo tylko za miłość się wiecznie po cichu umiera

Już nie usiądzie nikt w oknie z milionem zmartwienia

Nie będziesz w stanie kochać na wieczność

Nie masz, nie masz o Luno już dla kogo świecić

Pozostał Ci niezręczny ból i widok cząstek po wieki

I jakoś tak z rozpaczy zaczęłaś gasnąć jak świeczki

Wypalasz się, już wiem, chcesz płakać na wieczność

Karma kołem się toczy

07/12/19

a twoje łzy jak wosk spłyną

stwardnieją, skamienieją

ogień połączy was znów

w świecie pustki

Księżyc XVIII

click here [song]

jeśli kiedyś pęknie mi serce lub najzwyczajniej w świecie

zakończy swoją długą i bezterminową pracę

jeśli kiedyś rotrzaskam się jak szkło na ulicy

i rozpadnę się jak kielich po winie rzucony

jeśli ktoś podejmie się trudu złożenia mnie na nowo

zapamiętaj

rozbitego szkła nigdy nie da złożyć się na nowo

brakujący element układanki nigdy nie wróci

jeśli kiedyś zabraknie mi tchu by powiedzieć ci

jak bardzo bolało mnie całe życie beze mnie

jeśli nie dożyję zmarszczek na moim całym ciele

proszę cię tylko o jedną przysługę

zachowaj mnie w swoim sercu na zawsze

tylko wtedy będę w stanie zobaczyć

za kogo umierałam wiosnami

a serce marzło mocniej przewiewając się zimami

kiedy morze zabierało kilka łez ze sobą latami

a jesieniami? pozwól że zostawię to między słowami

teraz jeszcze żyję i napiszę kilka wierszy

tęskno mi duszo jak odkupić te wszystkie winy

brak mi tchu by móc jakkolwiek to powiedzieć

nie znam tych najpiękniejszych słów

19/04/2019 aurofobia

10 Buław

click here [song]

życie płynie na fali w Kanagawie

muzyka otumania zmysły

spadasz w nurcie

sęp rozerwie cię na strzępy

ciągle tłumisz swój gniew

zdmuchujesz swoją czerń

twój diabeł rozdmuchał krew

niedługo pokryje cię śmierć

uciekaj uciekaj

niedługo wkroczy w twe oczy

wypali ci blasku dźwięk

przeszyje ci skórę do skorupy

lekko się uśmiechniesz

oddasz swój oddech

jedyną pokutę

prawdziwą siły naturę

zamkniesz swe wargi

od środka zje cię czerń

jedyny sensu grzech

idź jeszcze nie jest za późno

okryj się blaskiem chwały

zdobądź złoto bądź łaskawy

umieraj w blasku sławy

tutaj spal tutaj zabij

tego uczyń swoim sługą

kto ci śpiewał to przecież życie

 czy musi być godnie przeżyte?

zasmakuj życia chwili

bądź i graj

w teatrze wyjdź i graj

te minione wieki

minione już niezwrócone lata

masz tylko wspomnienia

jedyna życia cnota

cicho stąpaj

oczy przetrzyj humorami

biegnij za emocjami

daj się nacieszyć chwilami

przed tobą jest tylko

shinigami

śmierć

śmierć już kwitnie cicho wzdryga

śmierć już szuka przeciwnika

zstąpi znowu na bezdroża

znajdzie tego co nie kocha

przyjdzie cicho i powoli

da odetchnąć wolnikowi

cicho przyjdzie się zakradnie

 z gracją w sukni i w krawacie

znów zakradnie cicho wzdrygnie

przecież wykonuję swoją pracę

ktoś zapłacze ktoś odetchnie

ktoś planuje krwawą zemstę

czy z rozpaczy czy mi wybaczy

bądź mi łaskawy

piekło chłonie mnie bezpowrotnie

03/05/2019

"---------------------"

mój diabeł mnie straszy

Piątka Mieczy

click here [song]

Wracam do domu

powiedzcie wszystkim

ja wracam do domu

z deszczem idąc

wracamy

powiedzcie światu

wracam do domu

idę idę

coraz żwawiej

z oceanem

z liśćmi płynącymi

z prądem wiatru

szczyt zdobywa się

idąc jedynie

pod prąd

z prądem płyną tylko martwe ryby

idę idę

wracam do domu

świecie ja wracam do domu

idę do niego

by móc znów sypiać w ciemnościach

żeby wypić moją ulubioną herbatę

posłuchać trochę niewygadanej ciszy

powiedzcie mojemu światu

że wracam do domu

żeby moja ręka zamarzała pod pierzyną

by czuć unoszące się piekło z głowy

by znów widzieć

myśli chodzące po ścianie

konfrontację jaźni

żeby rzeczywistość stała się tylko

rzeczy rzecz rzeczą

a w tylko istością istoty

rzeczą istoty

powiedzcie światu

idę do domu

by mógł znów padać śnieg

który przykryje świat

niczemu niezawiniony

otulę je w białej delikatnej pierzynie

świecie spełniłeś swoje zadanie

czas odejść

zasnąć

w wiecznej zmarzlinie

krzycz

nie zginę!

02/11/2019

Świat XXI