zaginiona

gdzie ludzie nigdy nie śpią

gdzie nie ma wschodu słońca

takie wyobrażenie

i nigdy nie poznam już

bezpieczeństwa

nad każdą skałą

przy wszystkich drzewach

i wietrze, który wieje mi w oczy

i wszystkim, co na mnie patrzy

gdy siedzę na pustkowiu

w środku mijających nocy

nigdy się już nie dowiem

kim jesteś zaginiona

czy powstały już ciche listy gończe 

czy dla przepadniętych bez śladu

zawsze będziesz tylko 

moim niepełnym obrazem

głosem i powiadomieniem telefonu

staniesz mi na drodze

w każdym razie mam taka nadzieję

to co pozostawiłaś niepisane 

musi doczekać się swojej prawdy

i tęskniłam długo za tym niebem

którego nigdy nie było mi dane

zobaczyć na żywo

a ja ułożyłam ci już w nim

moje martwe gwiazdy