czerń i biel

ja zimna herbata z kubka

obojętna

odłożona na stole

gra melodia smutku

czy poszłabyś za mną do Hadesu

czy wytrzymałabyś drogę

zostawiłabyś mnie

gdybym zamarła tam na wieki

ja zimna czarna kawa

gorzka nie do zniesienia

głos w oddali mi szepta

ktoś mnie kocha

czy ktoś mnie kocha

czy ktoś mnie słyszy

w moich snach już ją kocham

życie to sen

czerń i biel

upadłe miasto

wesołe miasteczko

nie gra dźwięków

nie świeci

w nim ja i ty

tańczysz a wokół mrok

bo kochamy czerń

ból

wychował cię

ale teraz musisz

zatrzymać się

życie samotne

samotne dusze 

jezioro łabędzie

w twoich oczach

zimna herbata

zimna kawa

zima w sercu

roztapiasz lodowce

tańczysz ze mną

życie to teatr

dwóch aktorów

prawdziwa sztuka

aż będę chcieć umrzeć

i cię opuszczę

umrę i się nie dowiesz

a wiersze napiszą się same

czerń i biel